Ginekologia ogólna

Przykładowe zabiegi z ginekologii ogólnej, wykonywane w naszym Szpitalu:

• Elektrokonizacja szyjki macicy (zabieg LEEP – Loop Electrosurgical Excision Procedure), jest procedurą chirurgiczną wykorzystywaną do diagnostyki i leczenia zmian śródnabłonkowych oraz wczesnych postaci raka szyjki macicy. Zabieg odbywa się w znieczuleniu ogólnym dożylnym. Pętla jest wprowadzana i przemieszczana po szyjce macicy w celu usunięcia nieprawidłowej tkanki. Po usunięciu nieprawidłowych komórek, na szyjkę macicy może zostać nałożona specjalna pasta w celu zatrzymania ewentualnego krwawienia. Usunięta tkanka zostanie wysłana do laboratorium celem przeprowadzenia badania histopatologicznego.

• Plastyka i rewitalizacja bliznowatej deformacji krocza po porodu traumatycznym. Niedokładnie zszyte rany krocza, lub rozejścia się szwów w skutek wtórnej infekcji mogą przyczyniać się do powstania nieestetycznej blizny. Może ona ponadto stanowić źródło dyskomfortu, a nawet bólu dla kobiety zwłaszcza podczas stosunków seksualnych.  Korekcja blizny po nacięciu/pęknięciu może odbywać się bowiem chirurgicznie (polegający na wycięciu starej blizny i zastąpieniu jej nową, precyzyjnie zszytą, z odtworzeniem prawidłowych proporcji anatomicznych) oraz z użyciem preparatu z kwasem hialuronowym. Zabieg wykonywany jest w znieczuleniu ogólnym dożylnym lub podpajęczynówkowym.

• Usunięcie endometriozy z blizny po cesarskim cięciu potrzebuje wykonania zabiegu chirurgicznego. Jest to najbardziej skuteczna metoda, polegająca na wycięciu guza wraz z marginesem zdrowych tkanek.

• Chromotubacja jest przeprowadzana na drodze laparoskopii, w czasie której lekarz wprowadza narzędzia chirurgiczne do jamy brzusznej kobiety przez malutkie nacięcia, a cały zabieg wykonywany jest pod kontrolą kamery. W czasie badania wprowadzają do macicy przez pochwę i szyjkę macicy niebieski płyn, który następnie dostaje się do jajowodów. Jeśli są drożne, kontrast wycieka do jamy brzusznej. Jeśli nie uwidoczniono wypływu barwnika, albo w czasie przeprowadzania zabiegu zostaną stwierdzone jakieś nieprawidłowości, lekarz może je zoperować od razu, chodzi tu o niewielkie zabiegi jak uwolnienie zrostów czy usunięcie małego guzka.

• Fertiloskopia, znana także jako transwaginalna hydrolaparoskopia (TVHL), jest nowoczesną, minimalnie inwazyjną metodą diagnostyczną, stosowaną głównie w ocenie przyczyn niepłodności u kobiet. Podczas fertiloskopii cienki endoskop jest wprowadzany przez tylne sklepienie pochwy do miednicy mniejszej, co umożliwia bezpośredni dostęp do jamy brzusznej. W przeciwieństwie do tradycyjnej laparoskopii, nie wykonuje się nacięć powłok jamy brzusznej a dwutlenek węgla zastępuje niewielką ilością roztworu soli fizjologicznej. Dzięki temu ewentualne dolegliwości bólowe są niewielkie i zwykle nie trwają dłużej niż jeden dzień. Zabieg nie pozostawia żadnych blizn a ryzyko związane z powikłaniami jest znacznie mniejsze niż w tradycyjnej laparoskopii.

• Laparoskopowa elektrokauteryzacja jajników – zabieg leczniczy, polegający na wypalaniu żegadłem elektrycznym patologicznie zmienionej tkanki na powierzchni każdego jajnika. Za pomocą urządzenia zwanego elektrokauterem, wypala się od 10 do 15 otworów w odległości ok. 10 mm od siebie na przedniej i tylnej powierzchni jajnika, co ułatwia proces owulacji. Zespół policystycznych jajników (PCOS – polycystic ovary syndrome), czyli zespół policystycznych jajników (inne określenia to zespół wielotorbielowatych jajników, drobnotorbielkowatych jajników lub zespół Steina-Leventhala)  to zaburzenie hormonalne dotykające nawet 15% kobiet w wieku reprodukcyjnym, wymieniane jako jedna z częstszych przyczyn niepłodności.

• Wycięcie macicy przez pochwę wspomagane laparoskopowo (laparoscopic-assisted vaginal hysterectomy; LAVH) jest to skuteczna i bezpieczna alternatywa operacyjna dla tradycyjnej drogi, jaką jest wycięcie macicy na drodze brzusznej. Efekt kosmetyczny, krótki pobyt w szpitalu, a przede wszystkim bezpieczeństwo i mała inwazyjność są dla pacjentki, najważniejszymi zaletami tej metody operacji. Laparotomia natomiast posiada wiele wad związanych z nacięciem powłok brzusznych i większym urazem operacyjnym. Wymienić tu można dość częste powikłania rany pooperacyjnej (zakażenie, rozejście się, przepuklina), dolegliwości bólowe w okresie pooperacyjnym, późniejsze uruchomienie pacjentki, dłuższy pobyt w szpitalu, wolną rekonwalescencję, dużą bliznę na skórze i wysoką częstość tworzenia się zrostów otrzewnowych. Choć droga pochwowa histerektomii posiada wiele zalet, wiąże się z gorszą widocznością pola operacyjnego i trudniejszą techniką operacyjną w obrębie przydatków. W przypadku gdy przydatki są unieruchomione w zrostach oraz że w jajnikach występowały torbiele, są to poważne ograniczenia drogi pochwowej wycięcia macicy wraz z przydatkami. Dlatego etap uwolnienia zrostów wokół macicy i przydatków oraz przecięcia więzadeł obłych macicy i lejkowo-miednicznych można przeprowadzić na drodze laparoskopowej, a kolejne etapy operacji wycięcia macicy dokończyć drogą pochwową.